خانم و آقای دکتر
قبلا اندر احوالات اتاق خصوصی یا همان تخت شماره یک بخش مان صحبت کرده بودم.اتاقی که قصه اش با سایر اتاق ها فرق می کند .
اینبار برای بار چندم ،همسر یکی از پزشکان بخش ، در این اتاق بستری شده اند. البته نه به خاطر مشکل قلبی ...
خانم دکتر قصه ما سالهاست که از گردن به پایین قطع نخاع هستند وحرکتی ندارند.
امید ومحبتی که در چشمان او موج می زند همواره مرا خوش حال و سرزنده می کند.
اما جدا از ایشان ، خود آقای دکتر هستند. نمی دونم، کاش می شد اسمشون رو ببرم.ایشون میون همه دکترای بخش مهربان و بااخلاق تر هستند. البته جسارت به سایر پزشکان نباشد ولی من اخلاق ایشان را خیلی بیشتر می پسندم.
اصل مطلب اینکه زندگی این دونفر سراسر درس محبت است.
این یعنی هنوز عشق در دنیا پیدا می شود...جریان دارد...
ما که تو زندگی خصوصی آدم ها نیستیم، پس شاید ظاهر رو ببینیم وقضاوت کنیم. بااین حال من حال آدمهایی را میپسندم که حتی از دور خوشحال و امیدوار نشان می دهند...
