بهانه برای نوشتن بسیار بود...
دیروز یکی از بچه ها گفت اگر فلانی تایید صلاحیت بشه، من تو انتخابات شرکت نمی کنم! چه معنی داره ترس و محافظه کاری خودشون رو بزارن به حساب مصلحت اندیشی نظام؟
انحراف فلانی مبرهن و شفافه.... آخر چرا باید مردم رو گیج کنن؟ مسخره کنن؟...
چند لحظه ای به حرفاش فکر کردم... داشتم با خودم کلنجار میرفتم و دنبال یه حرفی واسه زدن بودم که یهو مربی به نقل از آقا گفت : مصلحت چیز جدایی از حقیقت نیست...بعبارتی مصلحت اندیشی در تقابل با حقیقت نیست وبلکه جزیی از آن است.
واین یکی از چندین شبهاتی بود که این روزهامیشنوم....
خوب ... اشتباه ما کجاست؟ چرا براحتی جانماز آب می کشیم؟ توهین می کنیم؟ قضاوت اشتباه می کنیم؟ اظهارنظر غلط می کنیم؟ وحتی زیاد حرف می زنیم؟
نامه های حضرت امیر در نهج البلاغه را بخونیم.
ما قرار نیست بخاطر اشخاص رای بدهیم یا ندهیم. وظیفه ما چیز دیگریست! معیار های انتخاب را بشناسیم! و اصل اینکه چرا باید رای دهیم . برای که وبرای چه رای می دهیم!
این روزها هوا بس ناجوانمردانه گرم می شود!
باید برای خودمان چتری آماده کنیم. سوز آفتاب بیش از قطرات باران چتر می طلبد...
گرما زدگی درد بدی است!
آفتاب سوز که شوی ، سرخ می شوی! رسوا می شوی! ودر آخر سیاه میشوی...
عقیده دارم ماه رجب خیلی مهمه... مهمه چون ماه تفکر و تعقل است...ماه مقدماتی،آماده سازی...
قدر این ماه را بدانیم...
